Blog

Z pozoru wydawać by się mogło, że elektrostymulacja zarezerwowana jest wyłącznie dla fizjoterapii. Jednak nie do końca. Biorąc pod uwagę, że terapia (neuro)logopedyczna również oddziałuje na mięśnie i nerwy (zwłaszcza w obrębie twarzy i szyi), z powodzeniem można w niej stosować elektrostymulację prądami TENS i EMS.

Czym są owe prądy i jak działają? W obu przypadkach używane są elektrody, które przezskórnie stymulują nerwy (TENS) lub mięśnie (EMS). Dlatego też terapia prądami TENS wskazana jest przy nadwrażliwości, porażeniach, niedowładach (np.: po udarze), w dolegliwościach bólowych, stymulacji czucia, pobudzania nerwów.

Nieco inne oddziaływanie mają prądy EMS, które stymulują mięśnie. Dlatego dobrze sprawdzają się w zmniejszaniu lub zwiększaniu napięcia mięśniowego, zapobieganiu lub opóźnianiu zaników mięśniowych, utrzymywaniu lub zwiększaniu zakresu ruchomości.

Podsumowując, elektrostymulacja może być dedykowana osobom z prostymi zaburzeniami (takimi jak rotacyzm, seplenienie czy bruksizm), ale również z zaburzeniami bardziej złożonymi, takimi jak dysfagia, porażenie mózgowe dziecięce, porażenie nerwu twarzowego, rozszczepy podniebienia i wargi górnej, obniżone lub wzmożone napięcie mięśniowe lub jako element uzupełniający terapię po udarze czy operacjach w obrębie twarzoczaszki.

Niewiele osób jednak wie, że elektrostymulacja może być wykorzystywana również … w medycynie estetycznej, aby wzmocnić i wydłużyć pozytywne efekty zabiegów upiększających, a także usprawnić działanie tkanek, które były poddawane zabiegom (np.: przy tzw. „botoksie”). Elektrostymulacja może również wspomagać osoby, które na co dzień pracują głosem (nauczyciele, śpiewacy, aktorzy, prawnicy, radiowcy), aby wzmocnić lub rozluźnić poszczególne partie mięśni, które są najbardziej zaangażowane w mówienie.

Jak widać elektrostymulacja w logopedii może mieć bardzo szerokie zastosowanie, nie ma również obaw, bo stosowany w niej prąd jest zmienny, nie ma więc ryzyka poparzeń. O jego wdrożeniu do planu terapeutycznego - po wcześniejszych ustaleniach z pacjentem - decyduje logopeda – zawsze z zachowaniem zasad bezpieczeństwa i rozważeniem za i przeciw J.

Warto jednak wspomnieć na koniec o przeciwwskazaniach i ewentualnych skutkach ubocznych. Wśród tych pierwszych wymienić można przede wszystkim:

nowotwór,

zawał mięśnia sercowego,

rozrusznik,

niestabilne ciśnienie tętnicze,

ostre stany zapalne i pourazowe,

polineuropatie,

alergie lub nadwrażliwość na bodziec prądowy oraz

ciążę i połóg.

Wśród skutków ubocznych wymienić należy: ból mięśniowy (zakwasy) do 72h, siniec (wybroczyny), tkliwość, zaczerwienienie, obrzęk w miejscu terapii. Są to jednak efekty przejściowe, a sam zabieg jest zupełnie bezpieczny.

Zapraszamy serdecznie na konsultacje i zabiegi elektrostymulacji logopedycznej do logopedki Zofią Kaczmarek

Zastanawiasz się kiedy powinno się korzystać z usług trychologicznych?

Ten artykuł w takim razie jest dla Ciebie 🙂

Trycholog dyplomowany jest specjalistą pierwszego kontaktu, który zajmuje się diagnostyką skóry głowy, tj.: oceną naskórka, warstwy rogowej, miękkości, nawilżenia i nawodnienia skóry, pracy gruczołów łojowych i potowych, poziomu i rodzaju pigmentacji skóry, oceną unaczynienia skórnego, prawidłowego pH skóry głowy- wszystko po to, by ustalić rodzaj skóry głowy jej niedobory i problemy. Ponadto do diagnostyki należy także ocena cebulki oraz stanu łodygi włosa, stopień porowatości, uszkodzeń, wytrzymałości i elastyczności włosa.

Konsultacja diagnostyczna u trychologa to przede wszystkim rzetelny wywiad z pacjentem, analiza żywnościowa jak i interpretacja wyników badań laboratoryjnych. Równie ważne jest szczegółowe badanie, także przy pomocy profesjonalnej aparatury: trychoskopu. Dodatkowo specjalista może korzystać z innych urządzeń diagnostycznych, np. kapilaroskopu, lampy Wooda czy analizatora.

Pierwszym powodem dla jakiego należy zgłosić się do trychologa, są niepokojące zmiany na głowie. Do najczęstszych problemów trychologicznych należą łupież, dermatozy (np. liszaj płaski, grzybica, stan bakteryjny, odmiany łysienia), wykwity skórne oraz nadmierne wypadanie włosów. Specjalista ten pomoże również w doborze odpowiednich kosmetyków i preparatów do pielęgnacji skóry głowy i włosów. Kosmetologicznie trychologia skóry głowy i jej przydatków będzie dotyczyć pielęgnacji zarówno domowej jak i gabinetowej.

Trychologia jako holistyczna dziedzina wiąże się z endokrynologią, psychiatrią, ginekologią, dietetyką i wieloma innymi naukami medycznymi i o zdrowiu. Choroby fizyczne oraz psychiczne odbijają się na skórze głowy i kondycji włosów. Kojarzycie wzmożony stres, jesteście po traumie, żyjecie w pędzie, niedosypiacie? I co zauważacie? Wypadanie włosów i zmiany skórne suchość czy przetłuszczanie- to jest jedna z oznak, aby skorzystać z porad trychologa. Ponadto wszelkie zmiany hormonalne silnie zaznaczają się, często nieodwracalnie, na skórze oraz włosach. Czym szybciej skorzysta się z profesjonalnych porad, tym jest większa szansa na zatrzymanie pięknych włosów. Z kolei dietetyczne niedobory powodują zmiany w pracy aparatu włosowo-łojowego, problemy skórne, zmiany hormonalne, zmiany w układzie krążenia doprowadzając do zaburzenia cyklu wzrostu włosa, wypadania włosów, brak odrostu nowych włosów i ostatecznie łysień.

Podsumowując: jeżeli wypadają Ci włosy, widzisz niepokojące zmiany na skórze głowy, odczuwasz ból cebulek czy skóry masz problem z dobraniem pielęgnacji czy diety zapraszamy na wizytę do naszej specjalistki trychologa mgr Weroniki Ciszak 🙂

 … Warto się przygotować. A tak właściwie, to przygotować siebie i Dziecko, z którym przychodzi się do specjalisty. Przygotowania dobrze zacząć kilka dni przed wizytą. Na co należy zwrócić uwagę? W jaki sposób dziecko oddycha? Przez nosek czy otwarte usta? Jeżeli usta są otwarte, to dlaczego? Czy winny jest „katarek” (też ten alergiczny), czy jest to nawyk nawet przy drożnym nosie? Jak dziecko śpi? Z otwartą buzią czy zamkniętą? Pytania mogą się wydawać dziwne, ale pomoże to logopedzie ustalić tor oddechowy – sprawa istotna przy mówieniu. Dalej, warto spojrzeć jak dziecko je: czy jedzenie wycieka z buzi, czy widoczny jest język w trakcie jedzenia? Dobrze też zastanowić się czy jest jakieś „jedzonko”, którego dziecko nie zje „za żadne skarby świata”... i nie mam tu na myśli preferencji smakowych, a raczej konsystencję (np.: kisiel lub budyń albo twarde jabłko lub marchewka). Na samą wizytę dobrze jest zabrać mus owocowy i coś twardego (jabłko, marchewka, skórka chleba, w ostateczności chrupki kukurydziane lub kruche ciasteczka), umożliwi to zdiagnozowanie procesu żucia i połykania.

Do samego wywiadu dobrze też przypomnieć sobie, jak przebiegała ciąża i sam poród oraz w jaki sposób dziecko ogólnie rozwijało się w pierwszych miesiącach i latach życia. Czy były jakieś istotne zdarzenia medyczne (operacje, wypadki, zachorowania), które znacząco wpłynęły na rozwój Dziecka. Chociaż wszystkie te pytania wydają się dziwne i mało związane z samą mową Dziecka, to mają istotne znaczenie dla postawienia właściwej diagnozy.

W dniu samej wizyty dobrze byłoby spokojnie wyjaśnić Dziecku dokąd i po co idzie; zaznaczyć, że co prawda, logopeda będzie używał szpatułki laryngologicznej albo lusterka, takiego jak stomatolog lub zaglądał do buzi i oglądał ząbki, ale na pewno nie używa igieł i nie boruje w zębach. Można zabrać ulubioną zabawkę (misia lub samochodzik) albo książeczkę z obrazkami, aby Maluch nie nudził się kiedy będzie przeprowadzany wywiad z Rodzicami.

Sama wizyta trwa najczęściej około 40 – 60 minut. Najpierw przeprowadzany jest wywiad z Rodzicami, później badanie logopedyczne Dziecka, które polega najpierw na powtarzaniu zdań lub słów, obejrzeniu jamy ustnej i zbadaniu procesu połykania i żucia. Dla małego dziecka, to długie spotkanie, dlatego dobrze, aby było ono wyspane i nie miało za sobą długiego dnia w przedszkolu lub na zajęciach dodatkowych.

Wbrew pozorom, wizyta u logopedy nie jest niczym strasznym 😉 i chociaż specjalista może wymieniać wady i zaburzenia (co dla Rodzica bez wątpienia miłe nie jest), które dostrzeże u Dziecka, to czyni to, aby jak najlepiej mu pomóc, bo widzi potencjał i szanse na poprawę. I jeszcze jedno... rejestrując się na wizytę dobrze podać wiek Dziecka, to pomoże dobrać najlepsze materiały, a przez to podniesie efektywność diagnozy.

Zapraszamy serdecznie na konsultacje z naszą logopedką Zofią Kaczmarek

Logopedia... Większości społeczeństwa to hasło kojarzy się zapewne z zajęciami dla małych dzieci (najczęściej w przedszkolu lub w szkole podstawowej w klasie 1 – 3), które nie mówią poprawnie „sz” lub „r”. Gdyby jednak ograniczyć pracę logopedy wyłącznie do terapii wymowy w okresie dziecięcym... byłoby to krzywdzące. To trochę tak, jak gdyby ograniczyć zadania kardiologa do diagnozowania zawału.

Logopedia (a zwłaszcza neurologopedia) ma bardzo szeroki obszar działań. Począwszy od okresu noworodkowego, kiedy dziecko ma problemy, na przykład z właściwym ssaniem i połykaniem, poprzez wsparcie malucha gdy mowa rozwija się zbyt wolno (i trzylatek wymawia jedynie pojedyncze słowa). Dalej, w sytuacji gdy mowa dziecka nie rozwija się prawidłowo i pojawiają się „słynne” wady wymowy lub gdy komuś zamarzy się kariera sceniczna i artykulacja musi być idealna (mówimy wówczas o logopedii artystycznej). Logopeda wspiera również dziecko, które ma trudności w nauce albo z przyczyn emocjonalnych nie może mówić, mimo braku uchwytnych przyczyn (mutyzm). Nie można również zapominać o terapii pacjentów z jąkaniem czy wspierania osób z niepełnosprawnością w budowaniu ich systemu językowego, aby jak najlepiej mogły komunikować się ze światem.

U dorosłych, (neuro)logopeda najczęściej jest potrzebny, gdy na skutek różnego rodzaju chorób (najczęściej neurologicznych) lub wypadków komunikacyjnych dochodzi do stopniowego lub gwałtownego rozpadu systemu językowego, jak ma to na przykład miejsce po udarze.

Możemy również mówić o swoistej onkologopedii, która zajmuje się pacjentami z chorobami nowotworowymi. Wreszcie (neuro)logopeda wspiera rodziny i samych pacjentów w ich schyłkowej fazie życia, gdy pojawiają się trudności związane z mową, słuchem, oddychaniem i połykaniem. Zadaniem terapeuty jest wówczas nie tyle usiłowanie cofnięcia zmian, ale jak najdłuższe utrzymanie, na jak najwyższym poziomie komfortu życia pacjenta. Zwłaszcza gdy cierpi on na chorobę Alzheimera, Parkinsona lub demencję.

Jak widać ze wsparcia (neuro)logopedy korzystać można na każdym etapie życia i nie należy ograniczać jego roli wyłącznie do diagnozowania i leczenia niewłaściwej wymowy głosek „s, z, c, dz” ;-). Logopedia łącząc w sobie wiedzę medyczną, psychologiczną, pedagogiczną i lingwistyczną pozwala spojrzeć na pacjenta w całości jego osoby i podchodzić do jego terapii w sposób holistyczny.

Zapraszamy serdecznie na konsultacje z naszą logopedką Zofią Kaczmarek